Bu ay ki köşe yazımda Beykoz’umda Sanata ve Sanatkâra verilen değerden bahsetmek istiyorum. Sevgili Okurlarım.

Yıllarca Beykoz’umda ikamet etmekle beraber, sayısız sanatkâr yetiştirmiş bir usta olarak, sanata ve sanatkâra verilen değeri bilen bir kişi olarak da bu konuda çok burukluk yaşamaktayım.

Otuzbeş yıl kendi işim olan bobinaj ustası olarak hizmet verdiğim dönemden itibaren son 10 yıldır El Sanatları ve Geri Dönüşüm üzerine çalışmaktayım. Ama gördüğüm ve verdiğim sosyal proje bazında Beykoz’uma karşı hiç ilerleyememenin şahsım değil Beykoz’um adına ses getirememenin ezikliğini yaşıyorum.

Yerel Belediyelerin her türlü destek verdiği ben, kendi Belediyem ve sosyal projelerde hiç kullanılmamam beni son zamanlarda daha da yıpratmakta ve üzmektedir.

Söz konusu olduğunda verilen tüm güzel sözler lafta kalıp, Beykoz’umda sanata ve sanatkâra verilen değer gittikçe kaybolmakta. Ama diyorum ve çalışıyorum. İnadına daha çok çalışıyorum ve üretmeye, ses getirmeye devam ediyorum. Edeceğimde…

Sevgili Okurlarım ve beni takip eden, yapmış olduğum etkinliklerde ziyaretime gelenler ve aldığım güzel sözler ile ümidimi kaybetmeden saygıyla ve şevkle Beykoz’umun sesini duyurmaya kendi çabalarımla göstermeye çalışıyorum.

Örneğin 16-21 Ekim tarihleri arasında Maltepe Etkinlik Alanında Beykoz’umuzu en iyi şekilde temsil ettiğime inanıyorum. Bunu ben söylemiyorum tüm katılımcı ve ziyaretime gelen Beykoz’umdaki STK’lar, Müdürlerim ve sevenlerim söylüyor. En güzel şekilde temsil etmenin bir göstergesi de Vekillerimiz ve Sayın Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın Emeklinin El Sanatları standımı ziyaretiyle tescillenmiş oldum ve onbeş dakika benimle, Beykoz’um hakkında sohbeti her şeye bedeldi.

Ama bir sanatkâr olarak ben orda yalnız bırakıldım. İsterdim ki bizimde Maltepe’de Beykoz Belediyemiz adına bir standımız olsun ve ben orada yalnız kalmayayım. Bir Üsküdar’ın, bir Ümraniye’nin olduğu yerde Beykoz’umda olmalıydı. Olsun ben temsil ettim ve kendimle gurur duydum bir kez daha.

Ama Beykoz’da köşe yazarlığı yaptığım Doğuş Haber beni yalnız bırakmadı. Onun için ayrı teşekkürler.

Evet okurlarım, yanlışları yazmalıyım ve doğruları bulmalıyım. Destek istiyorum. Ben Beykoz’un sesi olmak istiyorum. Sanatımı sergilemek ve hizmet vermek. Verdiğim emeğin karşılığını aktardığım kurumlara daha çok katkıda bulunmak daha fazla kimsesizi, özel çocuklara ihtiyaç sahibi kişilere ulaşmak, Beykoz Halk Eğitimi Merkezine daha fazla katkı sağlamak oradaki hocalarımla daha fazla etkinliklere beraber katılmak. Onların ve benim eserlerimizi halka açık olmasına en azından güzel bir yerde daimi bir yerde Beykoz’umun adına değerlendirmek istiyorum.

Sayın Kaymakamım, Sayın Belediye Başkanım Beykoz’a bir sanat sokağı projesi lütfen. Gerçek sanatkârları bu projede toplarsanız sanata ve sanatçıya verdiğiniz değer katlanarak artar.