Hûüü Hakk...hûüü Hak... ey uyuyanlar yeter yatmak ayağa kalk!
Kurban kelime manasıyla Arapça’da “yaklaşmak, yakın olmak” , genel olarak da “Allah’a yakın olmak için takdim edilen şey” anlamına geliyor.
Kurban olayı yaşı 80'i görmüş evlat özlemiyle yanan İbrahim peygamberin dualarında ki ;
- Allah'ım bana soyumu sürdürecek bir çocuk nasip edersen uğrunda kurban edeceğim....diye yakarışının karşılığı ,ana rahminde can bulan İsmailin dünyaya gelişinden sonra ,rüyada verdiği söz hatırlatıldığında teslimiyetle sadakat gösteren babanın,
- Kes baba ...diye boynunu eğen oğulu kesmeyen bıçağın ,Cebral'in getirdiği koç dan akan kandaki gerçek mananın hikayesidir .
Savaşlardan, hırslardan, açlıktan,terör denilen illetten, kendi ellerimizle yaptığımız hatalardan ve dahi binlerce sebep yüzünden birbirimizi kurban etmeye devam ediyoruz.
Neredeyse insanlık tarihi kadar eski olan kurban olayı doğru bakıp doğru görebilenler için insanları, insanlığa davette çok önemli mesajlar içeriyor.
Bağışlanan sadece İsmail'in yaşamı değil,İsmail'in şahsında bütün insanlığın yaşamıdır .O koç, insanın artık kurban edilmemesi gerektiğinin sembolüdür zannımca.Nedense göremiyoruz.
Hz. İbrahimin duasıyla cereyan eden olayda akledilmesi gereken,kurban kesip et yemek değil,iyilik yapmaktır, yardıma ihtiyacı olanlara yardım etmek akabinde insanları mutlu etmektir, dünyanın daha anlamlı bir yer olması için cümle yaradılmışa herkesin elinden gelen katkıyı sunmasıdır,açlığın-sefaletin yer yüzünden silinmesi için maddi-manevi paylaşımda bulunmaktır.
Savaşların ve haksızlıkların son bulması, insanların artık kurban edilmemesine davettir. Yani yaşamaya, anlamlı yaşamaya davettir.
Ümit Yaşar Oğuzcanın dediği gibi '' Bir deli rüzgar da benim ülkeme esse, bunca acıyı, kederi, kalp kırıklıklarını alıp götürse..."
Bayram bayram duam şudur ki;artık insanlara Kürt-Türk , Müslüman-Gayri Müslim , Baş örtülü bacım-Çapulcu Vatandaşım... diye ayrılık tohumları ekip, ülkeyi SEN-BEN lerle bölenlere, dünyayı kan,göz yaşı gölüne çevirenlere,dünyanın dört bir tarafında karmaşa çıkartıp kenardan izleyenlere, utanmadan timsah gözyaşları dökenlere,mutluluğu kendi tekellerinde görenlere Rabbim fırsat vermesin.
Büyüklerin ellerinden,küçüklerin gözlerinden öperken,küslerin barıştığı,anaların,babaların evlatların ağlamadığı,insan olarak doğanların mücadelesiz insan kalabildiği tertemiz bir dünyada, merhametle,vicdanla ,sırnaşmadan sonsuza dek sarmaş dolaş ağız tadı ile yaşayabilmeyi diliyorum.Anadoluhisarından alem-i kainata selametle
TÜRK FUTBOLUNDA BİTMEYEN KAOS….
