Türk Sinemasının efsane yönetmenlerinden Ülkü Erakalın, Beykoz’da gerçekleştirdiği sayısız sanat çalışmalarından birisi olan ve dört hafta süren Ramazan Eğlencelerinde tanıştığı CHP Beykoz İlçe Yöneticilerinin davetiyle, CHP Beykoz İlçe Yöneticilerini ziyaret etti.

Ramazan sohbetleri programında CHP’li olmak istediğini belirten Ülkü Erakalın için, İlçe Yöneticileri tören organizesi hazırlığındayken, ünlü yönetmenin Karya Sinema Salonunda gerçekleşen Türk Sinemasının 92. yılı konulu sunumunda, CHP İlçe Yöneticilerinden Zafer Dalka ile yapılan sıcak sohbet sonrasındaki gelişmelerle, bizde kendimizi CHP Beykoz İlçe Yönetim Kurulu toplantısında bulduk.


İlçe Başkanı Metin Çanak ve Yöneticiler sürpriz konukları için önce çok heyecanlandılar sonrasında, artık gün bu gündür mantığı ile Türk Sinemasının Efsanesi Ülkü Arakalın’ı CHP’li yapan imzayı attırdılar.
Gerçekleşen çok hoş ortamda, sanatçının şansında Türk Sinemasının 92. yılı tebrik edildi. Ortamdan çok duygulanan Erakalın Türk Sinemasının 92. yılı programındaki konuşmasını kendi sesinden CHP Yöneticileriyle paylaştı. Sanatçının Türk Sinemasının tarihsel kimliğini açıkladığı orijinal sunumunu haberimizin sonunda aktaracağız.
Değerli Sanatçıya duygularımı sorduğumuzda, Sinemanın 92. yıl dönümü benim CHP’deki doğum günüm olsun, ben gözümü açtım Halk Partisini tanıdım ve adım adım takip ettim. Babamın Malatyalı
ve CHP’li oluşu benim için çok önemli olmuştur. Hiçbir siyasi parti ile bağlantım olmadı, ilk kez üye oluyorum, daha önce üye olmam gerekseydi bu yine CHP olurdu. Yalnız dikkatinizi çekmek istiyorum;
“ ŞİMDİİ CHP’Lİ OLMAK ZAMANI” sözleri CHP Beykoz İlçe Yöneticilerini heyecanlandırdı.
Kısa bir sessizlikten sonra gözleri ile anlaşan yöneticilerden Başkan Yardımcısı Ayten Kayalıoğlu Yönetim adına Ülkü Erakalın’dan, kendi kuracağı bir ekip ile CHP Beykoz İlçe Başkanlığının Eğitim ve Kültür Komisyonu Başkanlığını teklif etti.
Sanatçı bu teklifi konuşmasını yaparken kullandığı “ŞİMDİİ CHP’Lİ OLMAK ZAMANI” sloganı tekrarlayarak alkışlar içerisinde kabul etti.

İlçe Başkanı Metin Çanak’ta yaptığı konuşmada, Yönetim Kurulu adına Ülkü Erakalın’a teşekkür etti. Bu önemli dönemde bize destek veren değerli sanatçımız gibi diğer sanatçılarımız da aramızda görmek istiyoruz. Ülkü beyin yerelde ve genelde iktidara yürüyüşümüzün çok önemli etkeni olacağına inanıyorum dedi.



“Ülkü Erakalın’ın Türk Sinemasının 92. Yılı Anısına CHP Beykoz İlçe Yöneticilerine yaptığı konuşmanın orijinal metni.”
SİNEMAMIZ 92 YAŞINDA

Kuruluşu ve ilk film çekiliş tarihi 14 Kasım 1914 olan SİNEMAMIZ bu gün 92. yılını kutlayacak.

Ne mutlu bana… Sinemamızın 92. yılını kutladığımız bugün; Türk sineması adına, 60 yılımı almış benim…

İşte bu nedenle sizlere; çocukluğumdan başlayan tiyatro ve sinema anılarımı bölüşüp, nerelerden nerelere geldiğimi yeniden yaşayacak ve de sinema tarihimizde kısa ama öz bir yolculuğa çıkmış olacağız.

1941 YILLARI
İkinci Cihan Harbi… Avrupa ülkeleri birbirine girmiş… Almanya hudutlarımıza dayanmış ve geceleri karatma başlamıştır Türkiye’mizde…
Ekmek vesika ile dağıtılıyor… Kasımpaşa’da oturuyoruz, Nalıncı Yokuşu 12 numaralı eskimiş bir köhne konakta… Bina kat kat ve oda oda kiralara bölünmüş… Uzunyol’daki 9. İlkokula gidiyorum, birinci sınıfa… O yıllardan, iki önemli anı kalmış belleğimde… Birincisi, karne ile dağıtılan ekmeğimizi almak için, beklediğim kuyruklar… İkincisi de; her cumartesi günleri, gazeteciden aldığım “YAVRUTÜRK” dergisi…

Ve orada tefrika olarak yayınlanan Kemalettin TUĞCU’nun “ZAVALLI BÜYÜKBABA” adlı çocuk romanını, düzgün ifadem nedeniyle hep bana okuturdu… Öyle hissederek , öylesine duygulu okurdum ki bu acıklı romanı, bu nedenle ilkokulda adım “Zavallı Büyükbaba” kalmıştı yıllar boyu…

VE BAHÇE SİNEMALARI

Evet… O yılların aklımdan çıkmayan, en önemli olaylarından birisi de, Kasımpaşa’daki sinemalardı… Özellikle bahçe sinemaları…

Şimdi yerlerinde yeller esen; adı sadece sinema tarihlerinde ve de koleksiyonlarında kalan bahçe sinemaları… Sırasıyla Geyikli, Yavuz ve Anal… Geyikli sinemalarına genellikle tiyatro grupları gelirdi… Sahibi Abdullah efendiydi… Eski Tiyatro kumpanyalarından tanışıp, evlendiklerini söyleyen şişman hanımı da gişede bilet keserdi… Belki bu nedenledir sanki; genellikle tuluat kampanyaları gelirdi, Geyikli Sinema Bahçesine…


UNUTULMAYAN TULUATÇILAR

Hala belleğimden silinmeyen çizgileriyle İsmail Dümbüllü, Şevki Şakrak, Tevfik İnce ve Ahmet Güldürür isimlerini yıllar geçse de hala unutmuş değilim… Rahmetli Adile Naşit’in dayısı Niko efendi, Emel adındaki hanımla düet yapardı… Günümüzde; Nurhan Damcıoğlu ve Huysuz Virjin’in unutturmamaya çalıştıkları o eski kantoları, yıllar önce bu gerçek yaratıcılarından dinlenmiştir…

VE FİLİMLER… VE SİNEMA

Yavuz ve Ünal sinemalarında genellikle Arap filmleri oynardı… Yusuf Vehbi, Leyla Murat ve Emine Rızık, o filmlerin hepimizi ağlatan en ünlü yıldızlarıydı…”Fakir Kızı Leyla”, “Kızım Duymasın” Leyla ile Mecnun” ve “Fakir Çocukları” adlı filmleri; bu gün izliyormuş gibi anımsarken, çocukluk yıllarımdaki buruk yüreğimde, hala bir acı duyarım…

Sultanahmet Camiinin ünlü imamı Sadettin Kaynak’ın, Arap müziklerinden esinlenerek Vecdi Bingöl’ün sözlerinden hazırladığı film şarkıları, Safiye Ayla, Münir Nurettin Selçuk ve Müzeyyen Senar’ın seslerinde, birer pınar gibi çağıldayıp dururlardı… O Arap filmlerinin görüntü çerçevelerinde resimlenen; “Leyla bir Özgecandır”, “Yol Verin Geçeyim Dumanlı Dağlar” ve “Çile Bülbülüm Çile” adlı şarkılar bu gün hala yerlerini korumaktadırlar…

SONRA TÜRK FİLMLERİ

Evet daha sonra… Arap Filmlerinin yerini alan Türk filmlerinde; sırasıyla Cahide Sonku, Talat Artemel, Bedia Muvahhid, Hazım Körmükçü, Suavi Tedü, Muhterem Nur, Neriman Köksal, Sezer Sezgin, Ayhan Işık ve Belgin Doruk gibi sinemanın hayal kahramanları; çocukluk ve gençlik yıllarımın en unutulmaz artistleri olarak büyüttüler beni…

Onlarla büyüdüm… Sinemayı onlarla sevdim ve sinemaya onların büyüsü ile adım attım… Tam 60 yıldır müzikle beslenen, gazetecilikle senaryolaşan yıllarım, sinema ile bütünleşerek kanıma yerleşti…

Ve kanım oldu sinema… Ve canım oldu… Ve de hayatım…

Ama ben yinede; 14 Kasım 2006’da 92. yılını kutlayan sinemamazın, büyümeyen çocuklarından biriyim.

SİNEMAYA MERHABA

1940’lı yılların Kasımpaşa’sında; sinemayı yeni yeni tanıyan mahalle çocuğu Ülkü Erakalın, o Arnavut kaldırımlarını hiç unutmadı… Ve o sokaklarda yaşadığı aşklarını, film karelerine işledi sahne sahne…

O bahçe sinemalarının beyaz perdelerinde aşık olduğu Cahide Sonku’ları, Muhterem Nur’ları, Belgin Doruk’ları ve Ayhan Işık’ları yıllar sonra kamerasının önünde yönetti…

Ve daha sonra pek çok ünlü yıldıza; aynı kameraların önünde, sinemayı öğretti…

Allah’ım sinema ne kadar sihirli ve sen ne kadar büyüksün…
Çoçukluğumdan günümüze kadar neler istedimse; neler hayal ettimse hepsini gerçekleştirdin..

Kurban olurum ben sana…
Yemin ederim kurban olurum…
Kameramın önünde secde edip; kanımın son damlasına kadar hayatımı sana adayıp, kurban olurum…
Yemin ederim; canım önce sana, sonra sinemaya kurban…
14 Kasım 2006
Ülkü ERAKALIN