Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikası’nda verdikleri emek mücadelesinin ardından oluşan zorunluluktan dolayı, Mersin Şişe ve Cam Fabrikası’nda çalışırken emekli olan bir grup Ordu-Mesudiyeli arkadaş grubu, emeklilikten sonraki yaşantılarını da Mersin’de geçirme kararı aldıktan sonra arkadaşlık ve hemşerilik ilişkilerini daha da pekiştiriyorlar.

Paşabahçe’den ayrıldıklarında çocuklarının küçük olması ve bazılarının Mersin’de dünyaya gelmesi sebebiyle Mersin’in yaşam koşullarına daha fazla adapte olduğunu kabul ederlerken, çocukların ısrarıyla birçok aile bundan sonraki yaşamını Mersin’de devam ettiriyor.

Mersin’e yerleşen Paşabahçeli ve Ordu-Mesudiyeli olan arkadaş grupları, her ay düzenli olarak bir araya gelerek, gerek Beykoz-Paşabahçe, gerekse Ordu-Mesudiye özlemlerini gidermeye çalışıyorlar.

Pandemi mücadelesinin biraz hafiflemesiyle, tatil bölgelerine ve Beykoz’a olan seyahatlerin başlamasıyla, bir grup arkadaş buluşma geleneğini devam ettirerek ve pandemi mücadelesi kurallarına uyarak Mersin Mezitli sahilinde sabah kahvaltısında bir araya geldiler.

Ordu-Mesudiyeli olan Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikası eski çalışanlarından Nail Karaca(Konacık Köyü), Ali Rıza Yılmaz(Kale Köyü), Fikret Kahraman(Maksutalan Köyü) ve Necati Karababa ile Birol Özer(Beyseki Köyü) aileleri ile birlikte buluşarak Beykoz-Paşabahçe, Ordu-Mesudiye özlemlerini gidermeye çalıştılar.

Yeni bir coğrafyada, çocuklarının daha rahat şartlarda yaşayabilmesi için mücadele eden, başta son kahvaltıya katılanlar olmak üzere tüm eski mesai arkadaşlarıma selam ve sevgilerimi sunuyorum.