Günlerden bir gün Ebu Cehil, Peygamber efendimiz Hz Muhammed
(SAV)'in yanına gelir...
-Ben bu civarda senin kadar çirkin yüzlü birini görmedim...
der. Peygamberimiz
- Her ne kadar haddini aştınsa da doğru söyledin… diye karşılık
verir Ebu Cehil’i onaylar. Bir süre sonra peygamber efendimizin yanına Ebu Bekir gelir.
-Ey güneş yüzlü Resûl ! Ben senden daha güzel daha parlak
bir yüz görmedim... der. Peygamber efendimiz
- Doğru söyledin ey aziz dost şeklinde yanıt verir Ebu Bekir'i
de onaylar. Orda bulanan ve tüm bu diyaloglara şahit olan kişiler şaşkınlık
içerisinde peygambere
- Her ikisini de haklı buldun bunun hikmeti nedir? diye
sorduklarında Peygamberimiz;
- Ben Allah'ın cilaladığı ayna gibiyim bana bakan kendini
görür buyurur.
*********************
" Nasıl bakarsan öyle görürsün " diyor Hz Mevlana.
Su dolu bardağa bakıp ya bardağın yarım kalan boş tarafını
görürsünüz ya o bardağa bakıp bardağın dolu tarafını. Bir insana baktığınızda
da ya onun hata ve kusurlarını görürsünüz ya da aynı insanın güzelliklerini...
Bakış açımız tıpkı pencereden bakıp yerdeki çamurları,
pislikleri görmek; bir de aynı pencereden bakıp gökteki güzellikleri görmek
gibidir. İşte bu yüzden nereye baktığımız değil nasıl baktığımız önemlidir...
Yaşadığımız olaylarda böyledir. Onlara bir baş belası, bir
problem, bir sıkıntı olarak tepki gösterirsek o olay bizim için problem olur.
Ama olayların gelişimimize katkı sağlayacağını görüp bu bakış açısıyla bakarsak
bizim için inanılmaz fırsatlar olacaktır. Başımıza gelenleri iyi veya kötü
yapan bizim olaylara bakış açımızdır. Yani hayata ve insanlara Ebu Cehil'in gözleriyle
bakarsak mutlaka bir kusur, bir çirkinlik; Ebu Bekir'in gönül gözüyle bakarsak
hep bi güzellik olacaktır... Ölümün muhakkak olduğu yerden bakınca da bütün
dünyalık telaşlar duruluyor tavsiyem olunur saygı ile dostlar.
