Hoş geldiniz;

Görsel medyaya, çevreme ve tabi ki de kendime şöyle bir baktığımda, maalesef ki bazı konularda emek vermeden, bulunduğumuz sıfatın hakkını vermişiz gibi kolayca yaptığımız bir şey var..

O da: SANMAK!

Bazıları masum gibi olsa da bazıları vardır ki ahlaki, hatta klinik vaka!

Nasıl mı? Buyurun siz karar verin.

Kimileri yarı çıplak gezer, kendini güzel

Kimileri de başını kapatınca kendini kapalı sanır.

Kimileri bir şarkı mırıldanır, kendini şarkıcı

Kimi şarkıcılar da kendini sanatçı sanır.

Kimileri çok konuşmayı marifet, tevazuyu acizlik, yalakalığı itibar...

Eleştirenleri de kıskanç, hain, düşman sanır.

Kimileri kendini arkadaş, kardeş, sevgili, eş...

Kimileri de en güzel ve kutsal sıfat olan anne, baba sanır.

Oysa biliriz ki;

Çocuk yapmak ile gerçek bir anne ve baba olunmaz!..

ana ve baba; biyolojik veya edinerek sahip olduğumuz çocuklarımıza harcayacağımız emek, bırakacağımız iyi bir gelecek, manevi ve ahlaki miras ile olunur.

Kimileri sözüne sadık değildir, kimileri borcuna...

Kimilerin de her türlü yalan ve iftira karargah kurmuştur ağzında.

Fakat gelin görün ki..

Kendilerini hak hukuk savaşçısı solcu sanırlar, sağcı sanırlar, dindar sanırlar...

Velhasıl: Adam! sanırlar.. adam(!)

Kimileri özgürce yaşamayı, sınırsızca ve kuralsızca yaşamak sanır!..

Halbuki hayatta en özgür yaşayan canlılar, doğadaki hayvanlardır...

Aslında onların bile kendilerine göre kuralları vardır!

Kimileri benim gibi aklına geleni gelişigüzel yazar, sonra kendini yazar sanır, şair sanır.

Kimi yazarlar da şerefli ve güçlü olarak var olmayı, siyasi taraf olarak yazmaktan..

Kimileri de hızını alamayıp beklentiyi yükseltir, yalakalıktan geçtiğini sanır.

Şereften bahsetmişken...

Kimileri kendine verdiği sözü bile, şeref! sayarken..

Kimileri de kürsüden milyonlarca kişiye "..... namusum ve şerefim üzerine ant içerim." yeminini, bağlayıcı olmayan mizansen sanır... show sanır.

Hal böyle olunca da bunlar her şartta bulundukları makamlara, oturdukları koltuklara layık olduklarını…

Hatta gün gelir! kendilerini  bulundukları mevkilerin ve kişiliğinin daha da üstünde…

Vazgeçilmez! sanırlar... Ulusal lider! sanırlar...

Vee sanmanın son noktası:

-Her şeyi ben bilirim!..

-Sadece ben yaparım!..

-Ben olmazsam nice olur hâliniz!

diye hak peygamberlerin bile demediklerini derler...

Dinleyenler de sorgulamadan inanır, böyle sanır.

Ve bunlar da kendilerini..

İlah! sanırlar.. İlah(!)

----------------------

Ben sadece gördüklerimin bir kısmını ve bende bıraktığı etkiyi kaleme almaya çalıştım. Kaç kişi katılır veya katılmaz elbette bilemem. Belki, bu ülkede bu yazdıklarımın bazılarının olamayacağını sananlar da olabilir, belki de benden daha ileri götürenler de...

Bizler ne sanırsak sanalım, ortak olacağımıza emin olduğum bir temenni ile sizlere hoşçakalın demek istiyorum.

Bulunduğumuz güzel sıfatlara ve makamlara layık olabilmek, şahsi çıkarlarımıza esir olmadan, layık olan ile olmayanları özgürce ayırt edebilmemiz dileğim ile.

Örneğin bu yazı ile ilgili her türlü eleştirinizi bana, az da olsa beğendiyseniz, mümkünse biraz da abartarak sevgilime söyliyebilirsiniz. :)

 Bana ayırdığınız zamanınız için çok teşekkür ederim.

Saygı ve Sevgilerimle, Hoşçakalın

_____________________________

BENİM NAÇİZ VÜCUDUM ELBET BİR GÜN TOPRAK OLACAKTIR ANCAK TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLELEBET PAYİDAR KALACAKTIR.

                                                                                        M. Kemal Atatürk

Allah'ın izni ile sahip olduğumuz bu topraklarda, tek bayrak altında aynı dili konuşarak özgürce, kardeşçe yaşayabilme imkanını bizlere veren, kendini "sanmadan" dünyanın kabul ettiği bir lider olmayı başaran, Cumhuriyet’in kurucusu başkomutan, başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk'ü saygı ve rahmetle anarken; bu çizgide vatansever bilincinde, beyinleri prangalanmamış, dayatılan sistemleri şahsi menfaatini düşünmeden sorgulayan, doğruyu bulma adına eleştirmekten ve eleştirilmekten korkmayan, dürüst, bilgili, İNSAN yetiştirmeyi görev bilen tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutlar, saygıyla ellerinden öpmeyi borç bilirim.