Bir kaç sene önce sosyal medyada büyük ihtimalle foto montaj olan
bir fotoğraf görmüştüm. Resim ve konuşma balonda yazı aynen şöyleydi…
İrice büyük bir ayı kendisine korkarak bakan küçük bir çocuğa
eğilmiş ve "Korkma ben insan değilim" diyordu…
Aslında bu resim;
Kul hakkı yemenin, iftira atmanın, tecavüzün, sapkınlığın insan
kimliğine yakışmayan ve affedilmeyecek ahlâkî, dinî günahlardan olduğunu ve hiç
bir ibadetle, giyim kuşam tarzı ile temizlenmeyeceğini... vs. vs.
Sayfalarca anlatılacak bir yazıyı bir kare resim ve bir cümle ile
anlatıyordu.
Ben de o anda, resmin bende yarattığı duyguları kalemim yettiği
kadar şiir olarak kağıda yazmıştım. Fazla uzatmaya gerek duymadan bu ay
sizlerle bu şiiri paylaşmak istiyorum.
"KORKMA BEN İNSAN DEĞİLİM"
Ey çocuk korkma benden!.
Bedenim büyük olsa da senden
Ben, bedeni büyüdükçe
Vicdanı küçülenlerden değilim!
Ey çocuk korkma benden!.
Anlamasak da birbirimizin dilinden
Aynı dili konuşarak kandırıp
Tecavüz edenlerden değilim!
Ey çocuk korkma benden!.
Vahşi görünse de ortamımız
Çiğ et ile doysa da karnımız
Yaradanın biçtiği görev dışında
Sapkınlık yapanlardan değilim!
Ey çocuk korkma benden!.
Yaksanız da evimizi barkımızı
Katletseniz de doğamızı
Kurutsanız da soyumuzu
Çocuklara zarar verecek kadar..
O “hayvan” dediğiniz
İnsan müsveddelerden
Hiç değilim!
Ey çocuk korkma benden!.
Çünkü ben "insan" değilim!
***
Bana zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
Sağlıcakla kalın…
