ÖĞRETMENİM AFFET BENİ
Gönlümdeki yerin koşulsuz yücelerin yücesi olan yerde ve
nefes aldığım süreç içerisinde de aynı yerde kalacak. Bir avuç öğrencilerin
olarak ölüm yıldönümlerinde gerçekleştirdiğimiz ziyaretimizi bu sene, hava
şartlarının bizleri evlerimize kitlemesi sebebiyle gerçekleştiremedik.
Beykoz’da yaşları 50-65 yaş aralığında olan, neredeyse her on
kişiden yedi tanesinin Beden Eğitimi Öğretmeni olan, Beykoz’un Efsane ismi
Recep Şahin Köktürk öğretmenimi ölüm yıldönümünde ziyaret edememenin üzüntüsünü
derinden yaşamaktayım.
Gönüllerimizdeki Şahin Hoca sevgisi, hiç eksilmese de yaşamın
acımasız kuralları ve Beykoz değerlerine sahip çıkma konusunda sorumluluğu
olanların sorumluluklarını yerine getirme isteklerinin eksikliği sebebiyle,
sevgi birlikteliği oluşturacak şekilde hocamızı mutlu edecek ziyaret
organizasyonları yapılmamasının ayrı bir üzüntüsünü yaşamaktayım. Şahin
Hocamızla ilgili belirli dönemlerde ufak çaplı etkinlikler yapılıyor fakat bu
etkinliklerden sadece bir basın mensubu olduğum için haberdarım, vatandaşların
etkinlik ile ilgili hiçbir bilgisi bulunmamakta.
Ayrıca Beykoz’un tek spor kompleksine ismi verilen Recep
Şahin Köktürk Hocamızın ismi bu kompleks ile yaşamakta fakat Recep Şahin
Köktürk kimdir buraya ismi neden verilmiştir gibi kapsamlı çalışmalar Merkezi
ve Yerel Yönetimlerimiz ile Spor STK’ları tarafından tanıtım çalışmaları,
yapılmadığı için öğrencilerinin dışında Şahin Köktürk Hocayı ve Beykoz için
önemini bilenler neredeyse bir elin parmaklarını geçmiyor.
Bu yazdıklarımı neden yazıyorum, belki bir sorumlu çıkarda
önümüzdeki yıllarda Beykoz için tarifi mümkün olmayan bir değeri olan Hocamızın
özel gününü etkinlik takvimi olarak Beykoz envanterine geçer ümidiyle
dillendiriyorum. Oysaki ben ve benim gibi arkadaşlarımız koşullar oluştuğunda
zaten birebir de olsa mezarlığa gidip ziyaretlerimizi gerçekleştirip hatta
Hocamızla sohbetlerimizi bile yapmaktayız.
Doğma büyüme Beykozlu olarak ve Şahin Hocamın bilinen
talebesi olarak Beykoz’a yerleşenlere Şahin Bey ve onun gibi Beykoz
değerlerinin mezarlarının ziyaret edilip dualar edilmeden Beykozlu olunmayacağı
yönünde telkinlerimi hayata geçirmiş birisi olarak, hocamın ölüm yıl dönümünde
gerek merkezi, gerek yerel yönetimlerimizin veya spor STK’larının Hocamızın
mezarı başında tüm Beykozluları kapsayacak şekilde önceden hazırlanmış bir
program yapamamalarını da oldukça yadırgıyorum.
Bu arada çok dar kapsamlı, öğrencilerinin, öğretmen
arkadaşlarının ve bazı STK temsilcilerinin anma programlarını da bu
eleştirilerimin dışında tutuyorum.